Στόχος της μελέτης ήταν να συγκριθεί η αποτελεσματικότητα της evolocumab έναντι του εικονικού φαρμάκου σε σχέση με τη νεφρική λειτουργία. H μελέτη FOURIER (Further Cardiovascular Outcomes Research with PCSK9 Inhibition in Subjects with Elevated Risk) τυχαιοποίησε ασθενείς με εγκατεστημένη καρδιαγγειακή νόσο και επίπεδα LDL-C ≥70 mg/dl ή non-ΗDL-C ≥100 mg/dl σε evolocumab ή εικονικό φάρμακο. Το πρωτογενές καταληκτικό σημείο (καρδιαγγειακός θάνατος, έμφραγμα του μυοκαρδίου, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο-ΑΕΕ, νοσηλεία για ασταθή στηθάγχη ή στεφανιαία επαναγγείωση), το δευτερογενές καταληκτικό σημείο ((καρδιαγγειακός θάνατος, έμφραγμα του μυοκαρδίου, ΑΕΕ) και η ασφάλεια αναλύθηκαν ανάλογα με το στάδιο της χρόνιας νεφρικής νόσου (ΧΝΝ), όπως αυτή υπολογίστηκε από το e-GFR (CKD-epidemiology estimated glomerular filtration rate).
Στη μελέτη συμμετείχαν 8,077 ασθενείς με διατηρημένη νεφρική λειτουργία, 15,034 ασθενείς με ΧΝΝ σταδίου 2 και 4,443 με ΧΝΝ σταδίου ≥3. Η μείωση της LDL-C με την evolocumab έναντι του εικονικού φαρμάκου στις 48 εβδομάδες παρακολούθησης ήταν παρόμοια σε όλα τα στάδια ΧΝΝ (59%, 59% και 58% αντίστοιχα). Η μείωση του σχετικού κινδύνου για το πρωτογενές καταληκτικό σημείο ήταν παρόμοια για τους ασθενείς με διατηρημένη νεφρική λειτουργία (hazard ratio [HR]: 0.82, 95% CI: 0.71 ως 0.94), με στάδιο 2 (HR: 0.85, 95% CI: 0.77 ως 0.94) και στάδιο ≥3 ΧΝΝ (HR: 0.89, 95% CI: 0.76 ως 1.05), pint = 0.77. Η μείωση του σχετικού κινδύνου για το δευτερογενές καταληκτικό σημείο ήταν επίσης παρόμοια για όλα τα στάδια ΧΝΝ (pint = 0.75): διατηρημένη λειτουργία (HR: 0.75, 95% CI: 0.62 ως 0.90), στάδιο 2 (HR: 0.82, 95% CI: 0.72 ως 0.93), στάδιο ≥3 (HR: 0.79, 95% CI: 0.65 ως 0.95). Η απόλυτη μείωση του σχετικού κινδύνου για το δευτερογενές καταληκτικό σημείο στους 30 μήνες ήταν -2.5% (95% CI: -0.4% ως -4.7%) σε ΧΝΝ σταδίου ≥3 συγκριτικά με -1.7% (95% CI: 0.5% ως -2.8%) σε ασθενείς με διατηρημένη νεφρική λειτουργία. Ανεπιθύμητες ενέργειες, συμπεριλαμβανομένης της επιδείνωσης της νεφρικής λειτουργίας ήταν σπάνιες και παρόμοιες σε όλα τα στάδια ΧΝΝ.
Οι ερευνητές έδειξαν ότι η μείωση της LDL-C και η σχετική κλινική αποτελεσματικότητα και ασφάλεια της evolocumab έναντι του εικονικού φαρμάκου ήταν σταθερή σε όλες τις ομάδες ΧΝΝ. Επίσης, η απόλυτη μείωση στο δευτερογενές σύνθετο καταληκτικό σημείο καρδιαγγειακού θανάτου, εμφράγματος του μυοκαρδίου ή ΑΕΕ με την evolocumab ήταν αριθμητικά μεγαλύτερη σε ασθενείς με προχωρημένη ΧΝΝ.
(JCharytan DM, Sabatine MS, et al, FOURIER Steering Committee and Investigators. Am Coll Cardiol. 2019 Jun 18;73(23):2961-2970)
Δημήτριος Καρατζάς
Αναπληρωτής Διευθυντής – ΣΤ’ Καρδιολογικής Κλινικής, Νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ